Wednesday, 18 December 2024

ඉංග්‍රීසි ගැන අවංක කතාවක්...

 


පාසල් අධ්යාපනයෙන් අපිට හරි ඉංග්රීසි දැනුමක් ලැබුණෙ නෑ. ප්රදේශයේ ප්රසිද්ධ ඉංග්රීසි ගුරුවරයෙක් වුණත්, තාත්තගේ පංතියේ ඉඳගෙන උන්නත් 56 සිංහල පමණයි බයිලෙන් ඔද වැඩුණු අපිට ඉංග්රීසි අරහං වුණා. සා.පෙළ සම්මානයක් ගත්තත් එහෙමට ඉංග්රීසි දැනුමක් තිබුණෙ නෑ. 
 
නොසිතූ පරිදි විශ්වවිද්යාලයේ ඉංජිනේරු උපාධිය හදාරන්න තේරුණත් ඉංග්රීසියෙන් උගන්නන බව දැනන් උන්නෙත් නෑ.
 හුටා..!
 
පළමු වසරේ එක් විෂයයක් හැර සියලුම අධ්යයන කටයුතු ඉංග්රීසියෙන් කරන්න වුණා.
හැබැයි තාත්තා බලෙන් පොවපු ඉංග්රීසි දැනුමක් තිබුණු නිසාද කොහෙද විශ්වවිද්යාලයේ ඉංග්රීසි ටෙස්ට් එක සමත් වුණා. අසමත් අයට වෙනම ඉංග්රීසි ඉගැන්වූවා.
 
දේශන ඉංග්රීසියෙන්, පොත්පත් ඉංග්රීසියෙන්, නෝට්ස් ඉංග්රීසියෙන්, ප්රැක්ටිකල් කළේ හා ඇසයින්මන්ට් ලිව්වේ ඉංග්රීසියෙන්, විහාග ප්රශ්න පත්ර ඉංග්රීසියෙන්, උත්තර ලිව්වෙත් ඉංග්රීසියෙන්, කර්මාන්ත පුහුණු වාර්තා ඉංග්රීසියෙන්, ඊට අදාළ වයිවා ඉංග්රීසියෙන්.
 
නාවික හමුදාවේ ඉංජිනේරු නිලධාරියෙකු ලෙස බැඳී ගෙවුණු වසර 5 ක සියලු ලිපි කටයුතු හා ඉහළ නිලධාරීන් සමඟ කතා ඉංග්රීසියෙන්, අවුරුදු 2 1/2 ක් ත්රිකුණාමලයේ ඉංජිනේරු පාසලේ ඉගැන්වූවේ ඉංග්රීසියෙන්.
 
අනතුරුව විවෘත විශ්වවිද්යාලයේ හා පේරාදෙනිය විශ්වවිද්යාලයේ දේශන පැවැත්වූයේ ඉංග්රීසියෙන්. ප්රශ්න පත්ර හැදුවේත් ඉංග්රීසියෙන්.
 
විදෙස් ගතවී වසර 4 ක් රස්සාව කරද්දී කතාබහ ඉංග්රීසියෙන්, වාර්තා ලිව්වෙ ඉංග්රීසියෙන්. 
 
ලෝක බැංකු ව්යාපෘති වල වැඩ කරමින් වාර්තා ලිව්වේ (දැන් Chat GPT එකෙන් හදන්න පුළුවන්), පවර්පොයින්ට් ප්රෙසන්ටේෂන් කළේ, කරන්නේ ඉංග්රීසියෙන්. ඔවුන් එක්ක කතිකාවේ යෙදෙන්නේ ඉංග්රීසියෙන්.
 
සාහිත්ය පොත් ඉංග්රීසියෙන් කියවනවා. කීපයක් පරිවර්තනය කළා. 
 
ඉංග්රීසියෙන් සවන් දී තේරුම් ගන්න පුළුවන්. 
 
හැබැයි ඉංග්රීසි ෆිල්ම් වල ඉංග්රීසි උප සිරැසි නැතුව හැම උච්ඡාරණයක්ම එකවර තේරුම් ගන්න බෑ.
 
ඉංග්රීසියෙන් අදහස් හුවමාරු කරගන්න පුළුවන්.
 
ඉංග්රීසියෙන් උගන්වන්න පුළුවන්.
 
ඉංග්රීසියෙන් ලියන්න පුළුවන්. (සුපිරි නොවේ.)
 
ඉංග්රීසියෙන් ඉදිරිපත් කිරීම් කරන්න පුළුවන්.
 
හැබැයි වේදිකාවක ඉංග්රීසියෙන් කථාවක් පවත්වන්න බෑ. 
 
අපේ අධ්යාපනය සකස් විය යුත්තේ ඒ බැරි කොටසත් පුළුවන් වෙන විදිහට. පාසල් වල පළමු වසරේ සිටම තෝරාගත් විෂයයන් ඉංග්රීසියෙන් පමණක් උගන්වන්න පටන්න ගන්න ඕනෑ. හැබැයි ඒකට ඉංග්රීසියෙන් උගන්නන්න හා කතා කරන්න පුළුවන් ගුරුවරුත් ඕනෑ.
 

Monday, 16 December 2024

වල් සත්තු, වගා හානි, වන්දි ගෙවීම් හා ගුරුකම සෙල්ලමට ගැනීම

 


මෙවර කතා කෝච්චියෙන් දැවෙන මාතෘකා තුනක් ගැන මගේ අදහස්.

1. වල් සත්තු වගා හානි කරද්දී ගොවියා බකන් නිලං ඉන්න ඕනෙද?
2. හානි වලට වන්දි ගෙවිය යුත්තේ වී ගොවියාට විතරද? සල්ලි වලට විකුණන, ලාභ ලබන වී වලට රටේ ජනතාවගේ මුදලින් වන්දි ගෙවන්න ඕනෙද?
3. උපාධිධාරීන් කියන්නේ ගුරු සෙවයට බඳවා ගන්න පුහුණු කළ අය නොවේ. ගුරු වෘත්තියට වටිනාකමක් දෙමු.

වල් සත්තු, වගා හානි, වන්දි ගෙවීම් හා ගුරුකම සෙල්ලමට ගැනීම

Wednesday, 27 November 2024

සාහිත්‍ය සම්මාන ගැනයි...

 

රාජ්ය සාහිත්ය සම්මාන දිනූ හා නිර්දේශ වූ වැඩි දෙනා අප පෞද්ගලිකව දන්නා අයයි.
 
මා ඔවුන්ට සුබ පැතුවේ නැත. විශේශයෙන් සුබ පතන්නට තරම් දෙයක් නොවේ යැයි මගේ විශ්වාසයයි. එහෙයින් කිසිවෙකුත් ඒ ගැන හිතේ කහටක් තබා ගත යුතු නැත.
 
මා 90 ගණන් වල පැවැති ජනතා සාහිත්ය උලෙළ හැර වෙනත් කිසිදු සාහිත්ය සම්මාන උත්සවයකට සහභාගි වී නැත. සහභාගි වීමේ උනන්දුවක්ද නැත.
 
සම්මාන සමඟ මුදල් දෙන්නේ නම් බාර ගන්නට පැකිළෙන්නේ නැති වුවත් සම්මානය කරේ තබාගෙන යන්නේද නැත. සම්මාන ලැබීම මට විශේෂ සතුටක් නොවේ. මන්ද මෙරට සම්මාන යනු කල්ලිවාදී, අවස්ථාවාදී, පුද්ගලවාදී කෙමනක් බව ඕනෑවටත් වඩා තේරුම් කරගෙන සිටින බැවිනි.
අතරින් පතර ඉතා නිවැරැදිව, සුදුසුම කෘතියට සම්මාන දෙන අවස්ථා නැත්තේ නොවේ. බොහෝ විට ඒවා අහම්බය.
 
ඒත් සමහර සම්මාන දෙන්නේ කතුවරයාගේ නමටය. 
 
විනිශ්චය කරුවෝ පොත් සියල්ල කවරයෙන් කවරය කියවා සම්මාන දෙන්නේ නැති බව ප්රත්යක්ෂය. සමහර සම්මාන ප්රදානයට කලින් දවසේ රාත්රියේ වෙනස් කළ අවස්ථා ඇත. සමහර සම්මාන දේසපාලකයින්ගේ පෑන් පහරින් අහෝසි වූ අවස්ථාද ඇත. විනිශ්චය මණ්ඩල මේවාට නිහඬව සිටින්නේ තමන්ට ඉදිරියේ මේ අවස්ථාව ගිලිහේ යැයි බියෙනි. හැමදා එකම කණ්ඩායමක් සාහිත්ය කෘති විනිශ්චයට වරම් ලබා ගන්නේ මේ දීන බව නිසාය.
 
සම්මාන ලැබූ සැමගේ සතුට හා එක් වෙමි. 
 
එක් අයෙකුට සුබ පතනවා යනු නිර්දේශවූ අනෙක් අය පහත් කොට සැලකීමකි. අනෙක් අතට හැමෝටම සුබ පැතුම් කියා ලිවීමද විකාරයකි.
මන්ද සාහිත්යකරණය යනු රේස් එකක් නොවන බැවිනි. හොඳ කෘති අගය කිරීම වෙනම වැඩකි. එය සංදර්ශනයක් හෝ ප්රතිඵල නිකුත් කරන විභාගයක් නොවිය යුතුය. 
 
පුනරුදයේ නව රජයේ බලධාරීන් ඉදිරියේදී මේ බව තේරුම් ගෙන දේශපාලන මැදිහත් වීමකින් තොරව කලා කෘති අගය කරනවා නම් අගනේය.
 
- ලේඛක හෙන්රි වර්ණකුලසූරිය
 
(මේ සමඟ අමුණා ඇති සේයාරුවේ ඇති සම්මාන මොනවාදැයි නොහඳුනමි.)

අසරණ සරණ

 

 

 
අපි පවුලේ දරුවන් මෙලොව හැරගිය අපේ දෙමාපියන් වෙනුවෙන් කන්න බොන්න හිඟ නැති, යහපත් ජීවිත ගත කරන ඥාතීන් ගෙදරට ගෙනැල්ලා "කේටරින් දාන" දෙන්නෙ නෑ.
මුල්ලෙ කාමරේකට මළවුන් සිහිකොට ගිහිං සප්පායම් වෙන්නෙත් නෑ.
 
අපි කරන්නේ තම තමන්ට රිසි, හැකි පරිදි ඉතා දුෂ්කර ජීවිත ගෙවන පවුල් තෝරාගෙන උදව් කරන එක. ඒකෙන් මියගිය ආත්ම වලට සෙතක් වෙයි කියා විශ්වාස නොකළත් මා එහෙම කරන්නෙ හිතට සහනයක් ගන්න.
ඒ චේතනාවෙන් වියලි ආහාර ද්‍රව්‍ය මල්ලක් ගෙන ගියාම අත්දුටු ඛේදවාචකයක් ලියන්න හිතුවා.
 
මේ මගේ මවගේ පංති මිතුරියකගේ නැගණියගේ නිවස. වැඩිහිටි පියා හා මව තමයි මේ සේයාරූ වල ඉන්නේ. අවිවාහක දියණිය මන්දමානසික රෝගී තත්ත්වයෙන් පෙළෙනවා. (ඇය දෙමාපියන්ට අඩන්තේට්ටම් කරන බව අහල පහලින් ආරංචි වුණා.) විවාහක දියණිය දුරබැහැර පදිංචිව දුෂ්කර ජීවිතයක් ගත කරමින් මාසෙකට දෙකකට වතාවක් බලන්න ආවම රුපියල් දෙදාහක් විතර දීලා යනවා. ඒකෙන් පොඩි පොඩි අවශ්‍යතා කරගන්නවා කියා ඒ මාමා කිව්වා. ඔහු වසර ගණනාවක් තිස්සේ සැතපුම් 4 බැගින් උදේ හවා පයින් ගොස් කළ සෙකියුරිටි රස්සාවෙන් වයස හා ඇවිදීමේ අපහසුතා නිසා ඉවත් කරල බවත් දැනගත්තා.
 
මං බඩු මල්ලක් අරං ගියත් ඒ අයට උයා පිහා ගන්න බෑ. අහල පහල ගෙදරකට දීලා උයව ගන්න පුළුවන් කියලා ඒ නැන්දා කිව්වා. ඒගොල්ලො තමයි පුලුපුලුවන් වෙලාවට කෑම ටිකක් දෙන්නේ. ඒකෙන් තමයි බඩගින්නෙ මැරෙන්නෙ නැතිව ජීවත් වෙන්නේ කියලා ඔවුන් කිව්වා.
 
මං අසල්වැසි නිවසට ගිහිං මේ කතාව සනාථ කරගත්තා. ඔව්..ඔවුන් තමයි පිං තකා මේ අසරණ පවුල ජීවත් කරවන්නේ. මගේ ඉල්ලීම අනුව ගෙනැවිත් දුන් ද්රව්ය වලින් ආහාර පිස දෙන්න ඔවුන් එකඟ වුණා. ඒ එක්කම මාස්පතා ආධාරයක් කරන්නේ නම් නිතිපතා ආහාර පිස දෙන්න පුළුවන් කිව්වා.
 
මගේ ෆේස්බුක් පෝස්ට් එකක් දැක වෙනත් පවුලකට ආධාර කළ (ඒ ආධාරය මේ මාසෙ නවතින නිසා) කවියෙකු වූ මගේ මිතුරෙකුට කිව්වාම ඔහු මාස්පතා ආධාරයක් කරන්න බාර ගත්තා. 
 
මේ කතාව කිව්වම ගෙදර ඇත්තී කිව්වා අනේ අපේ ගමේ කෙළවරත් මෙහෙම අන්ත අසරණ දෙන්නෙක් ඉන්නවා. වයසක දෙන්නට රස්සාවක් කරගන්න බෑ. පුතෙක් තමයි රැක බලාගත්තේ. පුතත් ළඟදි මැරුණා. දැන් ගමේ මිනිස්සු පුලුපුලුවන් විදිහට කන්න දෙනවාලු. අපි උදව්වක් කරමුද? කියලා.
 
මෙහෙම අසරණයින් කොතෙකුත් මේ සමාජයේ ඇති. ඔවුන් රැකබලාගන්නා විදිහට මේ සමාජ ක්‍රමය වෙනස් විය යුතුයි තමයි. ඒක වියයුත්තක්.
 
එතෙක් අපට හැකි පමණින් ඔවුන්ට උදව් කරමු කියන එකයි මගේ යෝජනාව.
 
මෙහෙම පෝස්ට් දැම්මාම උදව් කරන්න හිතවතුන් පෙළ ගැහෙනවා. අවශ්‍ය ප්‍රමාණයේදී අපි ආධාර නවතනවා. සීමාව ඉක්මවා උදව් ලබා ගන්නේ නෑ. මීට පෙර ආධාර කළ හිතවතුන් ඒක දන්නවා. කැමති නම් ඔවුන්ටත් එක් විය හැකියි. 
 
මේ සඳහා යමෙකු උනන්දු වෙන්නේ නම් 0779427650 ට වට්සැප් මෙසේජ් එකක් එවන්න.
 

Wednesday, 30 October 2024

රස්සාවල ආදිනව

 


මං රස්සා ගොඩක් කරපු කෙනෙක්. දැන් කරන්නෙ 15 වන ස්ථිර වැටුප් ලබන රස්සාව. ඊට අමතරව අන්තර්වාර කෙටි කාලවල තාවකාලික රස්සා 3 ක් කරලා තියෙනවා.
 
අවුරුදු 40 ක සේවා කාලයෙන් අවුරුදු 12 ක් ඉංජිනේරු රැකියා 5 ක්. අවුරුදු 27 ක් මාධ්ය පරිපාලනය, සන්නිවේදනය වගේ රැකියා. ඉතිරි අවුරුද්ද වෙනත් කෙටි කාලීන වැඩ. 
 
මේ හැම එකකින්ම අවුරුදු 5/4/2/මාස 6 වගේ කාල වලින් අයින් වෙලා, අයින් කරලා තියෙනවා. අයින් කරපු එකට නඩු දාලා දිනුවා. අයින් වුණ ඒවා එක්කෝ කොන්ත්රාත් කාලය අවසානයේ. එක්කෝ අයිතිකරුවන් එක්ක නොපෑහීමෙන්. නැත්නම් දිගටම ඉන්න පුළුවන් වුණත් රස්සාව වැඩක් නැතිව පට්ට බෝරිං වුණාම.
 
දැන් කරන 15 වන රස්සාවත් කාලය අපතේ යෑමක්. මට තියෙන වැඩ සතියකට එක දවසෙන් කරන්න පුළුවන්. ඉඳහිට ෆීල්ඩ් ගියාම නං වැඩ කෙරෙනවා. ආයෙත් රස්සාවකට යන්න වයසක් නෑ. නැත්නම් අයින් වෙන්න කාලෙ හරි. කොන්ත්රාත්තුව තව අවුරුද්දයි මාස 4 ක් තියෙනවා. එතකල් වාත වෙවී ඉන්නවද..අයින් වෙනවද..16 වෙනි රැකියාවක් ගැන හිතනවද කියන දෙගිඩියාවෙන් ඉන්නේ.
 
එක අතකට මොකක හරි එල්ලිලා ඉන්න එක ගතට වෙහෙස වුණත හිතට හොඳයි. කාන්තාවො වැඩියෙන් ඉන්න ඔෆිස් එකක වැඩ කරනවා කියන්නෙම හිතින් තිරිහන් වෙනවා.
 
සෙස්ස පස්සට.....
 
 
 
 
 
 
 
 🙃

Friday, 27 September 2024

හරියටම නොකී කතාවක්...

 

උසාවියේ නඩුව තියෙද්දීම නාවික හමුදාවට......
 
විභාගය අවසන් වූ වහාම මගේ අනන්යතාව තහවුරු කොටගත් රහස් පොලිස් නිලධාරියා මා කැටුව පීඨාධිපති කාමරයට ගියා. පීඨාධිපතිතුමා ඔහුට පැහැදිලි කොට දුන්නේ විභාගයට පෙනී සිටින්න පැමිණි විට සරසවිය තුළදී අත් අඩංගුවට ගන්නා නිසා තමන්ටද වගකීමක් ඇති බවයි. එහෙයින් නීතිය හරියටම ක්රියාත්මක කරනු විනා සැකකාර ශිෂ්යයාට අවැඩක් නොවිය යුතු බව ඔහු අවධාරණය කළා..

රහස් පොලිස් පරීක්ෂකවරයා මා කෙලින්ම රැගෙන ගියේ පේරාදෙනිය පොලිසියටයි. ප්රශ්න කිරීම සඳහා පොලිසිය වෙනම කාමරයක් වෙන් කොට තිබුණා. පැය හයක් පමණ විවිධ ආකාරයෙන් එක දිගට ප්රශ්න කළත් මා දුන්නේ එකම උත්තරයයි. ඒ සැබෑව නොව අප කටපාඩම් කොට ගෙන තිබූ කතාවයි. 


මහාචාර්යවරයා පැහැරගැනීමට මා සෘජු ලෙස සම්බන්ධ වූ බව මගේ කටින් සාක්ෂියක් ලෙස දැන ගැනීමට ඔහුට අවශ්ය වුවත් කිසිදු ලෙසකින් මා එය පිළි ගත්තේ නැහැ.


දිවා ආහාරය සඳහා රහස් පොලිස් නිලධාරියාගේ පොකැට්ටුවෙන්ම මටත් එක්කම බත් පැකට් ගෙන්වාගත්තා. පහර දෙන බවට තර්ජනය කරමින් ප්රශ්න කළත්, මට කිසිදු ආකාරයක ශාරීරික හිරිහැරයක් නොකළ බව සඳහන් කළ යුතුයි. රාත්රී 7.00 ට පමණ මහේස්ත්රාත්වරයාගේ නිවසට මා ඉදිරිපත් කොට රිමාන්ඩ් බන්ධනාගාර ගත කළා.

එවකට මහනුවර උසාවියේ ජ්යෙෂ්ඨ නීතිඥවරයෙකු වූ විජය වික්රමරත්න කිසිදු මුදලක් අය නොකොට නඩුව අවසන් වන තෙක්ම කතා කළේ මහා ශිෂ්ය සංගමයේ ඉල්ලීම පිළිගනිමිනුයි. ඔහුගේ කණිෂ්ඨ ලාල් විජේනායක විටින් විට පෙනී සිටියා. මා ඒ අතරතුර විශ්වවිද්යාල අධ්යාපනය හමාර කොට අවසන් ව්භාගයට මුහුණ දුන්නා.

සමාජවාදී ශිෂ්ය සංගමයේ නියමුවෙකු හා පසුකාලීනව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ දේශපාලන මණ්ඩල සභිකයෙකු වූ ධම්මික මහත්තයා ලෙසින් ප්රේමදාස ආණ්ඩුව සමඟ සාකච්ඡා වලට පසු කාලයේ ජවිපෙ නියෝජනය කළ ආනන්ද ඉඩමේගමගේ ඉල්ලීම හා උපදෙස් මත ලැබුණු අවස්ථාවෙන් ප්රයෝජන ගෙන මා නාවික හමුදාවට බැඳුණේ මේ නඩුව පවතිද්දීමයි.

ගමේ පොලිසිය මා ගැන යැවූ වාර්තාවේ මා ඉතා හොඳ කල්කිරියාවෙන් යුතු තරුණයෙකු බව සඳහන් වී තිබුණා. මට උසාවියේ නඩුවක් තිබූ බව ගෙදර අයත් දැනගත්තේ නඩුව හමාර වූවාටත් පසුව නිසා පොලිසිය කොහේ දැනගන්නද....?

මා නඩුවෙන් නිදහස් වුණේ නාවික හමුදා නිලධාරියෙකු ලෙස උසාවියට ඉදිරිපත් වෙමිනුයි. මා නිවාඩු ලබා ගත්තේ පෞද්ගලික අවශ්යතාවකට බව සඳහන් කරමින් නිසා මට උසාවියේ නඩුවක් තිබූ බව ඉහළ නිලධාරීන් පමණක් නොව මගේ සගයින්ද දැන සිටියේ නෑ.

වසර 5 ක නාවික හමුදා ජීවිතයේ වැඩි කාලයක් මා ගත කළේ ත්රිකුණාමලයේ නාවික තටාකාංගණයේ යි. නිලධාරි නිවස්නයේ සිටි මා මුණ ගැසෙන්නට පිටස්තරයෙකුට එන්නට බාධාවක් තිබුණේ නෑ. ඒ වගේම මා හමුවන්නට එන අමුත්තෙකු ප්රධාන ගේට්ටුවට ගොස් කැඳවාගෙන ඒමටත් මට අවකාශ තිබුණා.

දේශප්රේමී ජනතා ව්යාපාරය දකුණේ ක්රියාකාරකම්හි යෙදුණු යුගයේ අවස්ථා කිහිපයකදී ජවිපෙ ධම්මික මහත්තයා මෙන්ම දේජව්යාපාරයේ කබ්රාල් නොහොත් සමන් පියසිරි මා හමුවන්නට නාවික තටාකාංගනයට ආවේ තවත් පිරිසක් සමඟ සම්බන්ධතා පවත්වන්නටයි.

කබ්රාල්ගේ සූක්ෂම ක්රමවේදයට අනුව ඔවුන්ගේ ජාලයේ එක් හමුදා පුද්ගලයෙකු දැන සිටියේ තවත් එක් අයෙකු පමණයි. මා දැන සිටියේ මට ඉහළින් සිටි ලුතිනන්වරයෙක්.

"යන්තරය" ඕනෑම අවස්ථාවක ක්රියාත්මක වීමේ සූදානමින් සිටියා. ඉහළින් ගන්නා තීන්දුව ක්ෂණයෙන් සම්ප්රේෂණය කිරිමේ සන්නිවේදන ජාලය ගොඩ නගා තිබුණා. යන්තරේ ත්රිවිධ හමුදා සාමාජිකයින් හීන් හුයකින් ගැටගසා තිබුණා. තීරණාත්මක අවස්ථාව උදා වූයේ නම් "යන්තරේ"
එළි බසින්නට නියමිත වුණා.

ඒත් දිනය උදා වූයේ නෑ.

මා නිවාඩු පිට ගමේ ආ සෑම අවස්ථාවකදීම ධම්මික මහත්තයා හා තවත් අය මුණ ගැසීමට හමුවීම් යොදා ගත්තා. විටෙක කොටුව ගුණසේන පොත් හල, වත්තල හා මහර විවිධ තේ පැන් ශාලා මෙන්ම කඩවත පැත්තේ පොල් වත්තක් මැද පිහිටි නිවාසයක් මේ සඳහා තෝරා ගත්තා.

ඉඩමේගම අවසන් වරට මා හමුවන්නට යොදාගෙන තිබුණේ ගුණසේන පොත් හල ඉදිරිපිටදීයි. යොදාගත් වෙලාවට හමු වීම අනිවාර්යයයි. පමා විය හැක්කේ මිනිත්තු දහයයි. එකල අප අත ජංගම දුරකථන තිබුණේ නෑ.
මට කතා නොකොට බිම් බලාගෙන මා අසලින් පසුකර යන ගමන් ආනන්ද ඉඩමේගම බාප්පලා පස්සෙන් කියා හෙමින් මිමිනුවා.

ඒ මා ඔහු දුටු අවසන් දවසයි.

මෙවන් සටහන් කිසිදා ලියන්නට සුදුසු අන්දමේ රාජ්ය පාලනයක් මේ තරම් ඉක්මනින් උදා වේ යැයි මා බලාපොරොත්තු වූයේ නෑ. මීට පෙර මේ කතා ලිව්වේ අසම්පූර්ණ ලෙසයි. දැන් නිදහසේ අතපය දිගහැර නිදාගන්නටත්, අත හිත නිදහස්ව ලියන්නටත් බියක් නෑ.
 
සෙස්ස පස්සට.....

Thursday, 19 September 2024

සිරි ලංකාවේ ඡන්ද කෙරුවාව

 

                 සිරිලංකාවේ ඡන්ද කෙරුවාව - 1

 
1947 සිට මෙතෙක් පැවැති පාර්.ලිමේන්තු හා ජනාධිපතිවරණ ඡන්ද දෙස සලකා බලමින්
සිරි ලංකාවේ ඡන්ද කෙරුවාව ගැන කෙරෙන සමාලෝචනයක් මගේ "කතා කෝච්චිය" YouTube චැනලයේ ප්‍රචාරය වුණා.

ඒ කතා මේ රූපපහළින් ඇති ලින්කු වලින් අසන්න. බලන්න.

 

                 සිරිලංකාවේ ඡන්ද කෙරුවාව - 2


Thursday, 22 August 2024

අනුරට එක් වතාවක් දීලා බලමු.

 

2019 අවුරුද්දේ පැවැත්වුණ ජනාධිපතිවරණයේදී වගේම 2024 අවුරුද්දේ පැවැත්වෙන ජනාධිපතිවරණයේදී මගේ අභිලාෂයන් සම්පාත වූ ආකාරය සහ වෙනස් වූ ආකාරය ගැන කෙටියෙන් ලියන්න හිතුවා.
2019 වසරේදී ඒ තරඟයේ ඉදිරියෙන්ම හිටියේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ සජිත් ප්‍රේමදාසයි.
අනුර කුමාර දිසානායක ඊට බොහෝ පසුපසින් තමයි හිටියේ.
 
ඒ අවස්ථාවේ මම ගෝඨාභය වෙනුවෙන් ඡන්දය පාවිච්චි කළා පමණක් නොව ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටියා. ඊට ප්‍රධාන වශයෙන් හේතු දෙකක් තිබෙනවා.
පළමුවැන්න තමයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වෙනස් ආකාරයක පුද්ගලයකු විදිහට එතෙක් ඔහු කළ කී දේ අනුව රට වෙනුවෙන් කිසියම් ආකාරයක වෙනසක් කරයි කියන විශ්වාසය. ඇටුවම් බැහැපු මජර දේශපාලකයෙකු නොවූ ඔහු සෘජු ප්‍රතිපත්ති ඇති, නිර්භය ලෙස තීන්දු තීරණ ක්‍රියාත්මක කරන, රට වෙනුවෙන් වඩාත් සුබවාදී තීන්දු තීරණ ගන්නා, විවිධ ක්ෂේත්‍රවල දක්ෂයින් මනා ලෙස කළමනාකරණය කරගන්නා පුද්ගලයෙකු වනු ඇතැයි මා අනුමාන කළා.
 
අනෙක් අතට සජිත් ප්‍රේමදාස යනු දේශපාලනික වශයෙන් වඩාත් අඥාන, අපරිණත, උද්දච්ඡ, මමංකාරයෙන් යුතු, උස නම් සිකුරිටි, මිටි නම් කම්කරු ආකාරයේ තීන්දු තීරණ ගන්නා, තරුණයින් හැට දහසක් වළපල්ලට යැවූ පියාණෝගේ පුතාණෝ ලෙස වැජඹෙන පුද්ගලයෙකු ලෙස මා තේරුම් ගත් හෙයින් ඔහුට කිසිසේත්ම රටේ පාලනය බාර ගැනීමට ඉඩකඩ සැලැස්විය යුතු නැතැයි මා තීන්දු කර තිබුණා.
 
ඉහත කාරණා දෙක මත ගෝඨාභය රාජපක්ෂ රටේ ජනාධිපතිවීම සුදුසු යැයි ඒ මොහොතේ මා කල්පනා කළා. ඒ කල්පනාව පිළිබඳව විවිධ අර්ථකථන තිබිය හැකි වුණත් ඊට වඩා කළ යුතු දෙයක් අප ඉදිරියේ තිබුණේ නෑ. කොටින්ම ජයග්‍රහණය කිරීමට කිසිදු අවස්ථාවක් නැති අනුර කුමාර දිසානායකට මනාපය සලකුණු කිරීමෙන් සජිත් පරාජය කළ නොහැකි බව මා ඉතා පැහැදිලිව තේරුම් ගත්තා.
 
ඒ අවස්ථාවේ ගෝඨාභය පරාජයට පත් වී සජිත් ජයග්‍රහණය කළේ නම් රටේ අරගල සටන අවසන් වන්නේ ලේ විලකින් බවට කැට තබා කිව හැකියි. නිවටයින් පලා යන්නේ නෑ. ඔවුන් අවසන් මොහොත දක්වාම සටන් කරනවා. තුවක්කුවේ පිහිට පතනවා. රට ලේ විලක් උනත් එවැන්නන්ට අවශ්‍ය බලය රැක ගැනීමටයි.
එවන් කාරණා හේතුවෙන් ගෝඨාභය ජයග්‍රහණය කිරීම ගැන හෝ ඊට වචනයකින් හෝ උදව් කිරීම ගැන අදටත් කම්පාවක් නෑ.
 
====================
 
එළැඹෙන 2024 ජනාධිපතිවරණය 2019 වසරේ තිබූ තත්ත්වය උඩු යටිකුරු වූ අවස්ථාවක්. 
 
සජිත් ප‌්‍රේමදාස පෙර සඳහන් කර ආකාරයෙන් නැතහොත් ඊටත් වඩා අපරිණත ලෙස දේශපාලන ක්‍රියාමාර්ග ගන්නා බව හොඳින්ම පේන්න තිබෙනවා.
සජිත් අමතන්නේ සමාජයේ වෙනස්ම ස්ථරයන් වුවත් ඔහුට ප්රේමදාසවාදී හා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ නොසැලෙන විශාල ඡන්ද ප්‍රමාණයක් තිබෙන බව අපට පිළිගන්නට වෙනවා. 
 
සජිත් ප‌්‍රේමදාස හා කරට කර සිටින්නේ අනුර කුමාර දිසානායක පමණයි. රනිල් වික්‍රමසිංහ සිටින්නේ ඔවුන් දෙදෙනාට වඩා බොහෝ පසුපසින්. රනිල්ට ඇහින්දාස් ඡන්ද තැනින් තැන එකතු කරන්න සිදුවී තිබෙන මොහොතක සජිත්ට හා අනුරට තම තමන්ට ලැබෙන බවට තහවුරු වූ ඡන්ද ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. 
 
මා මෙවර අනුර කුමාර දිසානායක මේ රටේ ජනාධිපති කළ යුතු යැයි විශ්වාස කරන්නටත්, ඔහු වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්නටත් හේතු කාරණා දෙකක් තිබෙනවා. 
 
ඉන් ප්‍රධාන කාරණය වන්නේ සජිත් වැනි අමනෝඥ පාලකයෙකුට එන්නට තිබෙන ඉඩකඩ අහුරාලීමයි. එය 2019 වසරේදී ගත් තීරණය හා සම්පාතයි.
සජිත් පරාජයට පත් කළ හැක්කේ අනුරට ලබාදෙන ඡන්දයකින් පමණයි. අනුර හැර අන් කවරෙකුට හෝ දෙන සෑම ඡන්දයක්ම සජිත්ට වාසිදායකයි.
 
දෙවනුව අනුර කුමාර දිසානායක කිසියම් ආකාරයකින් මේ රට ගොඩ ගැනීම සඳහා අවංක වෙහෙසක් දරනු ඇති බව මා කල්පනා කරනවා. ඔවුන්ගේ මෙතෙක් භාවිතයේ යම් යම් දුර්වලතා තිබිය හැකි වුණත් ඉදිරියේ ඇති විකල්පය එපමණයි. 
 
එක් අතට එතෙක් මෙතෙක් මෙරට පාලනය කළ හැමදෙනාම රට අගාධය වෙත ගෙන ගියා මිසක රට ගොඩනඟීමේ හැකියාවක් තිබුණු අය නොවන බවද අප මතක තබා ගත යුතුයි. රට විශාල ණය උගුලකට හිරකොට ඇත්තේ ඒ පාලකයින් විසිනුයි. සජිත් වටා සිටින දේශපාලකයින් සියයට අනුවක්ම මේ දූෂිත මඩ ගොහොරුවේ ලැග්ග පිරිසයි. ඒ දූෂිතයින් වටකොටගෙන සජිත්ට රට ගොඩනගන්නට නොහැකි බව පැහැදිලි සත්‍යයක්.
ඔවුන්ට කළ හැක්කේ හා කරනු ඇත්තේ ඔවුනොවුන් ගොඩ යෑමට අවස්ථාව සලසා ගැනීම පමණයි.
 
රට අගාධයට ගෙන ඒමේ විනාශයේ වගකීම ජේ. ආර්. ජයවර්ධනගෙන් පසු ගෝඨාභය දක්වා සියලුම පාලකයින් බාරගත යුතු බව මගේ තීන්දුවයි. මේ අතිශය දුෂ්කර අවස්ථාවේ අසාර්ථක, දූෂිත පාලකයින් බිහිකරනවා වෙනුවට රට ගැන හැඟීමක් ඇති අදූෂිත, අවංක නායකයෙකු පත් කර ගැනීම තමයි කළ යුත්තේ. රට විනාශයට පත් කළ, හුරුපුරුදු, ජනප්‍රිය දේශපාලන රටාවට ඉඩ නොදී රට වෙනුවෙන් අවංක ආධ්‍යාශයෙන් යුක්තව කැපවීමට සූදානම්ව ඒ බව සපථ කරන පිරිසකට එක් වරක් හෝ අවස්ථාව දිය යුතු බව මගේ හැඟීමයි.
 
ඔව්...එක් වරක් හෝ.....
 
දිගින් දිගටම රාජ්‍ය පාලනයේ අසමත් වූ, දූෂිතයින්ට අවස්ථාව ලබා නොදී අනුර කුමාර දිසානායක ප්‍රමුඛ මාලිමාවට මේ අවසාන නිමේෂයේ හෝ රට මේ අගාධයෙන් මදක් හෝ ඉහළට ඔසවා තබන්නට හැකිදැයි අවස්ථාව දී බලමු.