අභීත පත්තරකාරයෙකුවූ මානවහිතවාදියා

සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක ගැන අටුවා ටීකා ලියන්න යන එක  තේරුමක් නැහැ කියල හිතෙන්නෙ ඔහු ගැන බොහෝ දේ ලියැවිලා තියෙන නිසාත්, ‍සමාජය ගැන සවිඥානිකව ඉන්න බොහෝ දෙනා ඔහු ගැන දන්නා නිසාත්.

ඒත් සුනිල් මාධව ගැන මේ මොහොතෙ සඳහනක් නොකර ඉන්න මගෙ හිත දෙන්නෙ නැත්තෙ සුනිල් අයිය වෙනුවෙන් ඔහුගේ ජීවන අත්දැකීම් පොතක් විදිහට එළි දකින මොහොතක ඊට සහභාගි වීමේ වරම් අහිමි වීමේ කම්පාවත් එක්කයි.

සති කිපයකට පෙර  සුනිල් අයියාගේ දුකසැප බලන්නට කදමලු අත දරාගෙන ගිය මොහොතේ මගෙන් මෙහෙම ඇසුවා.

"මචං වර්ණෙ...උඹ කවදද ආපහු යන්න‍ෙ...?"

සුනිල් අයියා මට කවදත් කතා කළේ 'වර්ණෙ' කියලයි. මගේ නමේ මුලට තියෙන විදෙස් ඌරුවෙ 'හෙන්රි' නමට ඔහු එතරම් කැමැත්තක් නැතිවා වෙන්න ඕනෙ. මට 'වර්ණෙ' නමින් අමතන එකම පුද්ගලයාත් ඔහුම තමයි.

ඒකට මං මොනවා කරන්නද? මම දාගත්ත නමක් නොවෙයිනෙ.

"ඇයි සුනිල් අයිය එහෙම ඇහුවෙ"

"නෑ මචං මගෙ ජීවිත කතාව එළි දකින්නෙ මාර්තු 10. උඔ එදාට ඉන්නම ඕනෙ එකෙක්. අසංගි කියල පොඩි කෙල්ලෙක් බං මේ ලොකු වැඩේ සංවිධානය කරන්නෙ"

ඇත්ත. එදාට ඉන්නම ඕනෙ එකෙක් වුණාට මට ඉන්න වෙන්නෙ නැති බව මා කීව. ඇත්තටම පුළුවන් කමක් තියෙනව නං මං නොයිඳ ආපහු එන්නෙ නෑ.

ඒත් අපේ ජීවිත අපට ඕනෙ විදිහට හසුරුවන්න වරම් නෑ.

සුනිල් මාධව සමග සමීප ඇසුරේ අලගිය, මුලගිය තැන් එහෙන් මෙහෙන් සටහන් කළ "නොකී කතා" පොතේ පිටපතක් පිරිනැමුව මොහොතේ සුනිල් අයිය මාව බදා වැළඳ ගත්තේ සුපුරුදු සෙනෙහසින්.

පිටු පෙරලන්න නොහැකිව වෙව්ලන අතින් පොත අතපත ගාද්දී මම පොතේ පිටු පෙරලමින් ඔහුට උදව් වුණා. 

සුනිල් මාධව සංස්කරණය කළ දිවයින පත්තරේ "අටවෙනි පිටුව"ට ලිව්වත් මා මුලින්ම ඔහුව මුණ ගැහුණේ ඊට වසර කිහිපයකට පසුව "ලක්මිණ" පත්තරේ පටන් ගත්තාට පසුව බව මෙන්ම ඒ හමුව හා ඉන්පසු අප අතර වූ සබැඳියාව ගැන මා "නොකී කතා" පොතේ සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක වෙනුවෙන් වෙන් කළ පරිච්ඡේදයේ සටහන් කොට ඇති නිසා ඒ ගැන වැඩිමනත් ලියන්නේ නැහැ.

සුනිල් මාධව සෙවනේ මහගිරිදඹ තරණය කළ බෙහෝ දෙනෙකු අතින් ඉටුවිය යුතු සද්කාර්යයක් අසංගි අංජු විජේසූරිය නම් වූ රසිකාවිය කරටගෙන සිටිද්දී ඒ වෙනුවෙන් කළ හැක්කේ හැකි සෑම දෙනාම මේ අවස්ථාවට සහභාගිවීම කියලයි මට හිතෙන්නේ.

මේ සද්කාර්යය ගැන තැන තැන කියවෙන විවිධ කතාබහට අසංගි සොයුරිය ෆේස්බුක්හි දැක්වූ ප්‍රතිචාරය මෙසේ ගෙනහැර දක්වන්නට කැමැතියි.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

සහෝදරවරුනි.. ඉතාම කෙටියෙන් පැහැදිලිව කිවයුතු යමක් ඇත. මෙම

උපහාරය දේශපාලන පක්ෂයක් හෝ කණ්ඩායමක් මඟින් සංවිධානය

කරන්නක් නොවේ.

නමුත් පක්ෂ බේදයකින් තොරව පුද්ගලිකව සියල්ලන් මට මේ විටත් විවිධ කාර්‍යන්හිදී සහය පළකර ඇත.හදවත් ඇත්තන් සහ සුනිල් මාධව ප්‍රේමීන් ලෙස ඔවුන්ගේ සහය ලබාගත්තා මිස දේශපාලන මතය මත ලබාගත් සහයක් නොවේ.

මෙහි නිවේදන කටයුතු කිරීමට අසංක සායක්කාර සම්බන්ධවන පමණින්, සංවිධාන කටයුතුවලට නලින්ද සංජීව ලියනගේ සහය දෙන පමණින් මෙය පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂය මඟින් සංවිධානය කරන්නක් බව සිතා සිටින්නන් පිළිබඳව කණගාටු වෙමි. ඔවුන් දෙදෙනාම පෙරටුගාමීන් බව සත්‍යකි. නමුත් මේ සඳහා මා ඔවුන්ගේ සහය ලබාගත්තේ පුද්ගලිකව සුනිල් අයියා පිළිබඳව ඔවුන් තුළ ඇති හිතෛෂීභාවය හේතුවෙනි. මෙය මාගේ පුද්ගලික මුදලින් සහ මගේ හිතමිතුරන්ගේ සහයෙන් සිදුකරන්නක් මිස වෙනයම් පක්ෂයක හෝ කණ්ඩායමක ක්‍රියාවක් නොවේ.

හදවත් ඇති පෙරටුගාමීයෝත් හදවත් ඇති ජවිපෙ සහෝදරවරුනුත් මේ සඳහා දේශපාලනික මතය පසෙකලා පුද්ගලිකව මට සහය දුන් අතර එසේ දුන් හා දෙන සහය ඉතා අගයකොට සළකමි.

සුනිල් අයියා යනු ජවිපෙ සහෝදරත්වයටත්, පෙරටුගාමීන්ටත් පමණක් නොවේ මෙරට තුළ සියලු මානවහිතවාදීන්ට පෙරගමන්කරුවෙකු වූ චරිතයකි.එබැවින් සුනිල් අයියා සිය 50 වසරක මාධ්‍ය ජීවත අත්දැකීම් අතීතාවලෝකනය කරන මොහොතේ, ඔහු විසින්ම ලියූ සිය මාධ්‍ය ජීවිත අත්දැකීම් සහිත "නොනිමි ජීවිත කතාව" එළිදක්වන මොහොතේ, ඔහු වෙත ජනතා උපහාර පිරිනැමීමට සියලු සුනිල් මාධව ප්‍රේමීන් එක්විය යුතුබව මඟේ හැඟීමයි.

මෙම උළෙල යම්කිසි දේශපාලන පක්ෂයක් විසින් සංවිධානය කරනවා යැයි වැරදි වැටහීමකින් යුතුව, මීට සහය පළකිරීමෙන් හා සහභාගීවීමෙන් වැළකී සිටින සියලු මාධ්‍ය ආයතන, සංවිධාන සහ දේශපාලන කණ්ඩායම් වලට එම වැරදි වැටහීම ඉවත්කරගන්නා මෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමි.

එසේ වැරදි වැටහීමකින් යුතුව මෙම උළෙල වර්ජනය කිරීමට උත්සහ කිරීමෙන් පැහැදිලිවම ප්‍රකට වන්නේ, වත්මන් සමාජ දේශපාලන ව්‍යාපාර තුළින් සහෝදරත්වය සහ මානුෂිකත්වය ගිලිහී ගොස් ඇතිබවයි.

එසේ ගිලිහී යන මානුෂිකත්වය සහ සහෝදරත්වය යළි අවුලුවාලමින්, පුබුදුවාලමින් "සුනිල් අයියා" වෙනුවෙන් ,ඔහුගේ 50 වසරක සමාජ හා මාධ්‍ය මෙහෙවර උදෙසා උපහාර පිදීමට මා හා අත්වැල් බැඳගන්නා මෙන් මෙම උළෙලේ සංවිධායක ලෙස සියලු සුනිල් මාධව ප්‍රේමීන්ට හෘදයාංගමව ඇරයුම් කරමි!!

ඔබ
වර්ණ වශයෙන් රතු, කහ, කොළ හෝ නිල් විය හැක..
වෙනත් වර්ණයක් ද විය හැක..
එහෙත් එහැම වර්ණධාරියෙකුගේම හදවත රතු යැයි මම හඟිමි..
ඒ ලෙයෙහි රතයි..
සුනිල් අයියා දරන්නේ අන්න ඒ රතයි..
ඉතින් වර්ණහරණය කර ඔබත් එන්න..
සුනිල් අයියාගේ හදවත දකින්න..
මේ සත්‍යවාදියෙකු සිය අඩසියවසක මාධ්‍ය සැමරුම් අතීතාවලෝකනය කරන මොහොතයි..
එතැනට ඔබේ වර්ණයන් රැගෙන ආ යුතු නැත..
මන්ද ඒ මනුෂ්‍යත්වය වර්ණවත් කළ සුනිල් අයියාගේ සැදෑව බැවිනි..

අසංගි විජේසූරිය

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලකට ආදරය අැවැසි මොහොතක කුහක දේශපාලන

පාට කන්නාඩි පසෙකලා, පංගුපේරු ඉවතලා, සුනිල් අයියාගේ භාවිතයේ හෝ පෞද්ගලික ජීවිතයේ කෝන්තර හුවා දක්වන්නේ නැතිව මාර්තු 10 දා කොළඹ මහජන පුස්තකාලයට මොහොතකට ගොඩවදිනවා කියන්නේ මරණය පෙනි පෙනී එක්තරා අඳුරු යුගයක සුවහසක් ජනතාවගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය වෙනුවෙන් අභීතව පෑන මෙහෙයවූ සෙන්පතියෙකුට දක්වන

අනුපමේය ලෙන්ගතුකමක්.....

කළගුණ සැළකීමක්.......

කෙටිකතා එක්ක කවි   කියවන්න. මෙතැනට යන්න